Een van de ernstigste pathologieën in het bewegingsapparaat is coxartrose van het heupgewricht. Als een bezoek aan een medische instelling wordt uitgesteld, kan de ziekte voortschrijden - tot het optreden van het acute pijnsyndroom, dat niet kan worden verlicht met pijnstillers, en het volledige verlies van de motoriek van het gewricht.
In dit artikel zullen we in detail praten over alle nuances die verband houden met het elimineren van de gevolgen van dit pathologische proces, de stadia en preventieve procedures.
Wat is coxartrose van het heupgewricht?
We hebben het over een degeneratieve-dystrofische ziekte van het heupgewricht in een ernstige vorm, die een schending van het functionele vermogen van het gewricht kan veroorzaken, tot aan het absolute verlies ervan. Wat de frequentie van manifestatie betreft, staat coxartrose op de tweede plaats na vervormende artrose van het kniegewricht.
Coxartrose van het heupgewricht gaat gepaard met degeneratieve schade aan kraakbeen, het optreden van pathologische gezwellen, botresorptie, ontstekingsprocessen en andere complicaties.
Dat wil zeggen, deze pathologie wordt gekenmerkt door schade aan het gehele gewricht, dat kraakbeenweefsel, synoviale laag, subchondrale botplaat, spierstructuren, capsule en ligamenten omvat.
De volgende vormen van de ziekte worden ook onderscheiden:
- Primaire coxartrose. Het wordt beschouwd als de meest voorkomende aandoening van het heupgewricht. Bij oudere mensen manifesteert deze pathologie zich tegen de achtergrond van leeftijdsgebonden veranderingen;
- Secundaire coxartrose. Het manifesteert zich als gevolg van welke ziekte dan ook.
Oorzaken van coxartrose
De ontwikkeling van pathologie kan worden veroorzaakt door redenen van externe, verworven en erfelijke aard.
In het bijzonder kan coxartrose zich manifesteren tegen de achtergrond van aangeboren inferioriteit van het heupgewricht, degeneratieve-dystrofische veranderingen, trauma, ontstekingsprocessen, necrose van het beenmerg van de heupkop, metabolische stoornissen, genetische factoren, leeftijdsgebonden veranderingen, obesitas vasculaire afwijkingen, en werken in moeilijke omstandigheden.
Opgemerkt moet worden dat bijna alle gewrichtsstructuren onderhevig zijn aan ontstekingen.
3 ontwikkelingsstadia van coxartrose van het heupgewricht
Tijdens de ontwikkeling van het pathologische proces neemt de viscositeit van de gewrichtsvloeistof toe, wat het verschijnen van microscheuren veroorzaakt en leidt tot uitdroging van het kraakbeenoppervlak. Dit draagt op zijn beurt bij aan het optreden van kraken en beperkte mobiliteit. Een persoon voelt zulke onaangename manifestaties tijdens dagelijkse stress en fysieke activiteit. Naarmate de druk op de onderste ledematen toeneemt, past het uitgeputte gewricht zich aan de gedwongen positie aan en begint nabijgelegen structuren te vernietigen.
Momenteel zijn er 3 ontwikkelingsstadia van de ziekte:
- Eerst. Coxartrose van het heupgewricht heeft in dit stadium milde symptomen die inconsistent zijn en in het getroffen gebied voorkomen. Tegelijkertijd blijft de motoriek behouden en om pijn te verlichten is het voldoende om medicijnen te nemen;
- Seconde. Wanneer bij een patiënt in stadium 1 de diagnose coxartrose van het heupgewricht wordt gesteld, veroorzaakt de ziekte niet veel ongemak, maar wanneer het stadium 2 van de ziekte betreft, worden de symptomen duidelijker. De pijn wordt intenser en begint uit te stralen naar andere delen van het lichaam. Het motorisch vermogen verslechtert aanzienlijk, wat vooral merkbaar wordt na langdurig lopen of verhoogde fysieke inspanning;
- Derde. Als coxartrose van het heupgewricht van de 2e graad nog behandelbaar is, wordt de pathologie in de derde fase chronisch. Het gaat gepaard met constante pijn en wordt overgebracht naar het onderste deel van het lichaam. De patiënt verliest het vermogen om zonder krukken te bewegen. Bij gebrek aan goede therapeutische maatregelen treedt atrofie van kraakbeen- en spierstructuren op.
Soorten coxartrose
De classificatie van heupgewrichtspathologie is gebaseerd op één criterium: hoe de ziekte ontstond in het bewegingsapparaat. Er zijn twee belangrijke risicofactoren die het ontstaan van de ziekte kunnen veroorzaken: genetische en verworven als gevolg van leeftijdsgebonden veranderingen. Het pathologische proces is ook verdeeld in verschillende typen, afhankelijk van de bron van het optreden:
- Primaire coxartrose. Deze pathologie manifesteert zich in het heupgebied en is verworven. In de beginfase beïnvloedt het de synoviale capsule, waarna het overgaat in het gebied van de weefsels rondom het gewricht. Risicofactoren zijn onder meer verhoogde druk op de bekkenbeenderen, overmatige fysieke activiteit en de aanwezigheid van ontstekingshaarden in de onderste ledematen en de wervelkolom. Degeneratieve laesies zijn geconcentreerd in weefsels die al veranderingen hebben ondergaan;
- Secundaire coxartrose. Deze afwijking is erfelijk. Het manifesteert zich in de gewrichten en het bewegingsapparaat. De ontwikkeling van het pathologische proces kan al in de baarmoeder beginnen nadat een vrouw een blessure heeft opgelopen, maar ook tegen de achtergrond van necrose van het beenmerg van de heupkop.
Soorten coxartrose als gevolg van voorkomen:
- Post-infectieus. Geïdentificeerd in aanwezigheid van gevolgen na infectieziekten;
- Posttraumatisch. Gediagnosticeerd in geval van complicaties na ledemaatletsel;
- Dishormonaal. Komt voor tegen de achtergrond van stofwisselingsstoornissen of een overdosis drugs;
- Involutief. Het komt voor bij mensen ouder dan 50 jaar als gevolg van veroudering van het lichaam.
Diagnostische maatregelen
Als u graad 1 of 2 coxartrose van het heupgewricht vermoedt, moet u voordat u met de behandeling begint een volledig onderzoek van het lichaam uitvoeren. Ook is het belangrijk om een consult te krijgen met een orthopedisch arts, die een onderzoek zal uitvoeren, aanbevelingen zal doen over laboratoriumonderzoek en een effectief behandelplan zal opstellen. Doorgaans zijn diagnostische maatregelen beperkt tot de volgende procedures:
- Radiografie. Hiermee kunt u de parameters van de opening tussen het kraakbeen bestuderen, de aanwezigheid van pathologische gezwellen diagnosticeren en ook de toestand van de heupkop beoordelen;
- Echografie. Maakt het mogelijk om de etiologie van veranderingen in botstructuren en ligamenten te volgen, evenals de dynamiek van de toestand van de patiënt te bestuderen en de mate van ontwikkeling van de anomalie te bepalen;
- CT. Hiermee kunt u meer gedetailleerde informatie verkrijgen over de toestand van de gewrichten en weefsels die zich in de directe nabijheid daarvan bevinden;
- MRI. Deze methode geeft een gedetailleerd beeld van de toestand van alle structuren van het heupgewricht.
Behandeling van coxartrose van het heupgewricht
Als bij de patiënt coxartrose van het heupgewricht van 1 of 2 graden is vastgesteld, is het mogelijk om met conservatieve methoden effectieve resultaten te verkrijgen. Een dergelijke therapie wordt individueel aan de patiënt voorgeschreven en omvat verschillende technieken, die alleen samen een positief effect hebben. Dus als bij een patiënt de diagnose coxartrose van het heupgewricht van 1 of 2 graden wordt gesteld en de bijbehorende symptomen worden waargenomen, kunnen de volgende maatregelen worden aanbevolen:
- Gebruik van medicijnen;
- Fysiotherapeutische procedures;
- Schokgolftherapie;
- Fysiotherapie.
Om een positieve dynamiek te bereiken met behulp van conservatieve methoden, moeten de oorzaken die het optreden van coxartrose van het heupgewricht veroorzaakten, worden geëlimineerd. Allereerst moet u het lichaamsgewicht verminderen, waardoor de belasting van het gewricht wordt verminderd en de kans op verdere ontwikkeling van het degeneratief-dystrofische proces wordt geminimaliseerd.
Bovendien moet u het gebruik van tabaksproducten elimineren en de fysieke activiteit verhogen, waarbij u overmatige inspanning vermijdt. Om de progressie van pathologie te voorkomen, adviseren deskundigen het gebruik van orthopedische apparaten (orthesen en verbanden). Hiermee kunt u het gewricht stevig fixeren en de nodige ondersteuning bieden tijdens lichamelijke activiteit.
Medicijnen
Medicijnen worden ook op individuele basis voorgeschreven. In de regel wordt patiënten aangeraden de volgende medicijnen te gebruiken:
- Steroïdeloze ontstekingsremmers. Met deze medicijnen kunt u een dubbel effect krijgen: pijn verlichten en het ontstekingsproces elimineren;
- Preparaten die chondroïtine, glucosamine en collageen bevatten. Ze stellen je in staat herstelprocessen in het kraakbeen te activeren;
- Steroïde hormonen. Geneesmiddelen met een sterk ontstekingsremmend effect. Gebruikt in situaties waarin NSAID's niet significant effectief zijn;
- Spierverslappers. Geneesmiddelen die de spiertonus verlichten, wat een noodzakelijke voorwaarde is voor het verlichten van pijn met verhoogde intensiteit;
- Betekent dat de bloedcirculatie normaliseerten het verbeteren van het trofisme van weefsels die zich nabij het gewricht bevinden;
- Vitamine B. Complexen die deze vitamine bevatten, worden voorgeschreven om de zenuwtransmissie te verbeteren, wat van bijzonder belang is wanneer de uiteinden worden samengedrukt door aangetaste structuren.
Bij pijn van aanzienlijke intensiteit wordt het ook aanbevolen om periarticulaire blokkades uit te voeren. Ze worden alleen uitgevoerd onder toezicht van professionele specialisten in een klinische setting. In dit geval worden speciale oplossingen met steroïde hormonen en anesthetica in het gewricht geïnjecteerd.
Gymnastiek voor coxartrose van het heupgewricht
Bijzonder effectief bij het herstellen van de motorische functie en het verminderen van spierspasmen zijn speciale oefeningen die worden aanbevolen voor coxartrose van het heupgewricht. Door de optimaal geselecteerde belasting is het mogelijk om pijn te verlichten en de bewegingsamplitude te vergroten. Bovendien kunt u met een goed samengesteld complex atrofische processen in de spieren voorkomen en spasmen verlichten als beknelde zenuwuiteinden worden waargenomen tegen de achtergrond van de ziekte.
Ook helpt gymnastiek voor coxartrose van het heupgewricht de bloedstroom in het getroffen gebied te verbeteren en kunt u de herstelprocessen versnellen.
Bij het kiezen van oefeningen moet de specialist rekening houden met de vernietiging van het heupgewricht en de fysieke conditie van de patiënt.
Fysiotherapeutische methoden
Massageprocedures en fysiotherapie kunnen een speciaal pijnstillend, ontstekingsremmend en decongestivum effect hebben. Ze helpen ook de spiertonus in de ledematen te behouden en voorkomen atrofische processen.
Bij afwijkingen aan het heupgewricht worden de volgende procedures uitgevoerd:
- UHF;
- Laserblootstelling;
- Echografie behandeling;
- Magnetotherapie;
- Blootstelling aan gelijkstroom in combinatie met medicijnen;
- Paraffinetherapie;
- Fonoforese.
Bovenstaande behandeling zal alleen een positief effect hebben als bij de patiënt in de primaire stadia coxartrose is vastgesteld.
Schokgolftherapie voor coxartrose
Voor coxartrose van de eerste of tweede fase zorgt shockgolfbehandeling voor een aanzienlijke positieve dynamiek. Een kuur van 10-15 shockwave-therapieprocedures kan bijvoorbeeld de negatieve manifestaties die kenmerkend zijn voor stadium 2-pathologie reduceren tot tekenen van het beginstadium van de ziekte.
Het is belangrijk om te begrijpen dat alleen tijdige behandelsessies het beste hersteleffect kunnen bieden. Tegelijkertijd wordt het mogelijk om het aantal SWT-procedures terug te dringen.
Het belangrijkste positieve aspect bij het treffen van schokgolven op het aangetaste gewricht is echter het vermogen om de bloedcirculatie te normaliseren, wat de versnelde toevoer van belangrijke voedingsstoffen die betrokken zijn bij regeneratieve processen naar verschillende structuren van het heupgewricht vergemakkelijkt.
Bovendien is het, als onderdeel van de implementatie van schokgolftherapie, mogelijk om pathologische botgroei te verpletteren, die bijdraagt aan aanzienlijke irritatie van gewrichtsweefsels en regeneratie voorkomt.
In de klinieken werken fysiotherapeuten en neurologen met professionele ervaring. Zij kunnen vloeiend werken met de nieuwste fysiotherapeutische methoden, waaronder de shockwavemethode. Daarnaast beschikken specialisten over de mogelijkheid om met moderne apparatuur te werken. Dit zorgt voor een gegarandeerd positief effect en zorgt ervoor dat u de behandelperiode kunt verkorten.
Chirurgie
Helaas stellen veel patiënten het contact met een medische instelling uit en gaan ze pas naar een specialist als er onomkeerbare processen in het heupgewricht beginnen op te treden.
Voor gevorderde derde of vierde stadia van de ziekte is een operatie de enige effectieve methode. Het zal het motorisch vermogen herstellen en acute pijn elimineren, dat wil zeggen de levenskwaliteit van de patiënt aanzienlijk verbeteren.
In de regel wordt een operatie voorgeschreven in de volgende situaties:
- Pijnlijke gevoelens van verhoogde intensiteit die niet kunnen worden verlicht met medicijnen;
- Gebrek aan interarticulaire ruimte;
- Schending van de integriteit van de femurhals;
- Aanzienlijke beperking van fysieke activiteit.
Gezien de intensiteit van gewrichtsschade en veranderingen in botweefsel, kunnen patiënten de volgende soorten interventies worden voorgeschreven:
- Artrodese. Een ingreep die volledige immobiliteit van het gewricht creëert. Voor dit doel worden speciale metalen platen gebruikt;
- Osteotomie. Een chirurgische ingreep die bestaat uit een kunstmatige fractuur van het dijbeen om de as ervan recht te maken. De resulterende delen worden in de meest optimale positie geplaatst, waardoor u overmatige belasting van het aangetaste gewricht kunt verwijderen;
- Artroplastiek. De enige methode waarmee het mogelijk is om alle functionaliteit van het heupgewricht te herstellen en een volledig herstel van de patiënt te bereiken. Na het gebruik van deze methode om coxartrose te elimineren, vergeet een persoon 20-30 jaar lang problemen met de gewrichten.
Medische centra voeren chirurgische ingrepen uit op het gebied van het heupgewricht van welke complexiteit dan ook. Ze worden uitgevoerd door hooggekwalificeerde specialisten met behulp van moderne hulpmiddelen en technologie, waardoor eventuele fouten tijdens de interventie worden geëlimineerd.
Complicaties van de ziekte
Wanneer het pathologische proces zich in een vergevorderd stadium bevindt, is de gewrichtsmobiliteit aanzienlijk beperkt, verliest een persoon het vermogen om te lopen en voor zichzelf te zorgen, en wordt pathologische weefselfusie waargenomen. Bovendien kan een dergelijke anomalie een ongewenst effect hebben op het lopen, dat wordt veroorzaakt door het optreden van kreupelheid en een afname van de omvang van het ledemaat.
Voorzorgsmaatregelen
Patiënten met pijn in het heupgewricht moeten door een specialist worden geobserveerd en speciale orthopedische apparaten gebruiken bij het uitvoeren van werk en lichamelijke activiteit. Bovendien is het na de operatie noodzakelijk om 3 keer per jaar radiografie te ondergaan om de toestand van het gewricht te controleren.